konjunksje

Frysk

Haadwurd

• konjunksje g (meartal konjunksjes) ^1980 2015

1. in wurd wat twa sindielen ferbinet.

Komôf

• Latynsk: coniunctio (la) - gearbining.
• Latynsk: coniungere (la) - gearbine.

Oersettings

• Aldgryksk: σύνδεσμος
• Bretonsk: stagell (br)
• Deensk: bindeord (da)
• Dútsk: Konjunktion (de), Bindewort (de)
• Esperanto: konjunkcio (eo)
• Finsk: konjunktio (fi), sidesana (fi)
• Frânsk: conjonction (fr)
• Iersk: cónasc (ga)
• Yndonesysk: kata (id)
• Ingelsk: conjunction (en)
• Ynterlingua: conjunction (ia)
• Italjaansk: congiunzione (it)
• Japansk: 接続詞 (ja)
• Letsk: coniunctio (lv)
• Litouwsk: jungtukas (lt)
• Nederlânsk: voegwoord (nl), conjunctie (nl)
• Poalsk: spójnik (pl)
• Portugeesk: conjunção (pt)
• Spaansk: conjunción (es)

Besibbe wurden

• Synonimen: bynwurd

Sjoch ek

• Wikipedy-side - bynwurd.