koloanje

Frysk

Haadwurd

• koloanje ? (meartal koloanjes) ^1980 2015

1. gebiet om utens dat ûnder it bestjoer fan it heitelân falt.

Komôf

• Latynsk: colonia (la) - koloanje.
• Latynsk: colonus (la) - boer.
• Latynsk: colere (la) - yn kultuer bringe.

Oersettings

• Afrikaansk: kolonie (af)
• Aldgryksk: ἀποικία
• Armeensk: գաղութ (hy)
• Deensk: koloni (da)
• Dútsk: Kolonie (de)
• Esperanto: kolonio (eo)
• Finsk: kolonia (fi), siirtomaa (fi)
• Fjetnameesk: thuộc địa (vi)
• Frânsk: colonie (fr)
• Gryksk: αποικία (el)
• Hebriuwsk: מושבה‎‎ (he)
• Hongaarsk: gyarmat (hu)
• Ido: kolonio (io)
• Ingelsk: colony (en)
• Ynterlingua: colonia (ia)
• Italjaansk: colonia (it)
• Koreaansk: 식민지 (ko)
• Latynsk: colonia (la)
• Limboarchsk: kolonie (li)
• Nederlânsk: kolonie (nl)
• Noarsk: koloni (no)
• Nij-Noarsk: koloni (nn)
• Papiamentsk: kolonia (pap)
• Poalsk: kolonia (pl), osada (pl)
• Portugeesk: colónia (pt), colônia (pt)
• Russysk: колония (ru)
• Sineesk: 殖民地 (zh)
• Spaansk: colonia (es)
• Sweedsk: koloni (sv)