earbiedige

Frysk

Tiidwurd

• earbiedige ^1980 2015

1. earste en tredde persoan iental doetiid fan earbiedigje.
2. ôfslutend mulwurd fan earbiedigje.
   • "Hy hat syn beide âlden altiten earbiedige."
   • "By it opstellen fan de wet is it Frysk-eigene net earbiedige."
3. ôfslutend mulwurd eigenskiplik fan earbiedigje.