moanne

Frysk

Haadwurd

• moanne g (meartal moannen) ^1980 2015

1. ien fan tolve parten fan in jier.

Besibbe wurden

• Gearstald: moanneabonnemint, moannebalâns, moanneberjocht, moanneblêd, moannesifer, moannejild, moannekalinder, moannelean, moannerekken, moanneroas, moanneferslach.

Oersettings

• Sealterfrysk: Mound (stq)
• Bretonsk: miz (br), mizvezh (br)
• Dútsk: monat (de)
• Esperanto: monato (eo)
• Estsk: kuu (et)
• Finsk: kuukausi (fi)
• Fjetnameesk: tháng (vi)
• Frânsk: mois (fr)
• Heechsorbysk: měsac (hsb)
• Hongaarsk: hónap (hu)
• Iersk: mí (ga)
• Ingelsk: month (en)
• Italjaansk: mese (it)
• Katalaansk: mes (ca)
• Nederlânsk: maand (nl)
• Oekraynsk: місяць (uk)
• Poalsk: miesiąc (pl)
• Portugeesk: mês (pt)
• Sloveensk: mesec (sl)
• Slowaaksk: mesiac (sk)
• Spaansk: mes (es)
• Sweedsk: månad (sv)
• Turksk: ay (tr)

De planeet Jupiter mei de moanne Ganymedes.

Haadwurd

• moanne g (meartal moannen, ferlytsingswurd moantsje) ^1980 2015

1. natuerlike satelyt dy't om in planeet hinne draait.

Komôf

• Aldfrysk: mōna
• Proto-Germaansk: *mēnô

Besibbe wurden

• Gearstald: moannesyklus, moannejier, moanneljocht, moannenacht, moanneskyn.

Oersettings

• Sealterfrysk: Moune (stq)
• Afrikaansk: maan (af)
• Frânsk: lune (fr)
• Ingelsk: moon (en)
• Nederlânsk: maan (nl)