knotte

Frysk

Haadwurd

• knotte g (meartal knotten) ^1980 2015

1. it fêstlutsen part fan in line ensfh,
2. leafdesknotte fan in fine doek, mei dêryn in minnepân, foar in feint en faam dy't boaskje woenen.

Oersettings

1:

• Dútsk: Knoten (de)
• Ingelsk: knot (en)
• Nederlânsk: knoop (nl)

2:

• Nederlânsk: knoopdoek (nl)

Besibbe wurden

• Synonimen
  • 2: knottedoek.
• Besibbe
  • 2: knottedoaske, breidskofferke.

Sjoch ek

• 2: Wikipedy-side - knottedoek.